Wagony o typie 113A są najstarszym typem wagonów gastronomicznych eksploatowanych obecnie na sieci PKP. Jego prototyp powstał w zakładach HCP w 1972 roku. Seryjną produkcję realizowano w latach 1974- 1976. Łącznie wyprodukowano i dostarczono na PKP 230 sztuk. Wagony 113A pierwotnie były wagonami pasażerskimi z przedziałem barowym, podobnie jak dziś 155A. W wyniku kilku wersji przebudowy powstały wagony typowo barowe, barowo- restauracyjne oraz restauracyjne. W 1996 roku zaprezentowano pierwszy zmodernizowany wagon barowy (Nowy Sącz), któremu nadano nowy typ 113Alux (z jedną parą drzwi od strony kuchni, na drugim przedsionku zamontowana była bodajże otwarta umywalka). Kolejne wagony modernizowano w roku 1998 przez Nowy Sącz oraz ZNTK Opole. Wagonom zmieniano wózki na typ 25AN. Co ciekawe, jeden wagon otrzymał wózki 25ANa z tłumikiem wężykowania co pozwoliło uzyskać prędkość 200 km/h. Wagon ten w roku 2008-2009 kursował na pociągu „Jan Kiepura” potem jeździł na „EC Wawel”. Wagonowi prawdopodobnie zniesiono prędkość do 160 km/h. 4 wagony, które istnieją do dziś obecnie są odstawione.

Wagony barowe w czasach swoich świetności dało się spostrzec po ich charakterystycznym malowaniu. Ich pomylenie z pozostałą flotą „igreków” była rzeczą niemożliwą. Istniały również wagony 113A w malowaniu tzw. papuga, zwane również tęczówka. Obecnie wagony nie są już eksploatowane. W maju 2016 w ruchu pozostał tylko jeden wagon 113A z numerem 50 51 88-78 004-1, który został odstawiony. Na początku 2021 można było spotkać w ruchu ostatnie wagony 113Alux, które po naprawach okresowych na 4- tym poziomie utrzymania przeprowadzonych w bydgoskiej Pesie w 2017 roku wróciły na tory. Obecnie wagony są odstawione.

Wagon 113A z oznaczeniem serii WRou (50 51 88-78 004-1) na stacji Bydgoszcz Główna, 30.10.2014 r. Fot. Adam Kilian